خدا را شکر امسال قسمت شد و در پیاده‌روی اربعین شرکت کردیم.
دو زوج بودیم. من و بانو به همراه دوستش و همسرش. من با آن‌هایی که می‌گویند پیاده‌روی اربعین جای خانم‌ها نیست مخالفم. مسلما همراهی با یک خانم در طول مسیر سختی‌های خاص خودش را دارد اما نمی‌شود گفت این سختی‌ها بد است یا نباید باشد. اتفاقا خوب است. بعضی چیزها را برای انسان ملموس‌تر می‌کند. به هرحال خانم‌ها تاب و توان کم‌تری از لحاظ جسمی دارند و این طبیعی است.
وقتی کم‌کم پاها شروع کند به تاول زدن، درد پا باعث شود خانم‌ها لنگ لنگان راه بروند و در عین حال در آن گرما مراقب حجاب‌شان هم باشند، همه‌ی این‌ها باعث می‌شود که برخی چیزها برای ماهایی که با همسرانمان آمده بودیم ملموس‌تر شود.
یکی از بچه‌ها بود وقتی در مورد اینکه ما الان داریم در قدمگاه اهل بیت امام حسین علیه‌السلام قدم می‌گذاریم حرف می‌زدیم می‌گفت روضه‌ی مصور نخوان! بی‌خبر از اینکه هر قدمی که ما در کنار همسرانمان بر می‌داشتیم خودش یک روضه‌ی مصور بود...
حسین بوذرجمهری
